Ziezo, ik ben weer uitgepeld! Weer even bijkomen van een intensieve, fijne dag - toch een van de leukste dagen hier in Arnemuiden. Wat troffen we het met het heerlijke weer, vanmorgen was het droog en we kregen per uur steeds meer zon.
De pannenlappen, en Zeeuwse kussens vielen in elk geval weer goed in de smaak.
Om 7 uur waren de eersten al bezig met de voorbereidingen, het opbouwen en vullen van kramen en al vroeg werd het eerste visje gebakken. Het was dan ook al vroeg druk en dat bleef de hele dag.
Veel tijd om foto´s te nemen had ik helemaal niet, dus het verslagje is beperkt.
Naast veel koopjes en aanbiedingen was er vooral veel vis en veel Zeeuwse producten te vinden - en dat laatste scala was heel breed! In de kraam voor de deur maar zeker ook in de winkel heb ik weer vele klanten mogen begroeten, maar ook verre familieleden en een buurmeisje van bijna 50 jaar geleden. Deze dag blijft voor velen een dag om de Zeeuwse roots weer eens op te zoeken.
Toch had deze dag voor mij ook een domper, en ik richt me dan ook maar direct tot diegene die dat veroorzaakte:
Beste Mevrouw,
Vandaag liep u op het gemakje onze winkel binnen terwijl ik wat klanten aan het helpen was. U droeg een licht (wit) mouwloos shirt met V-hals, een rugzakje op uw rug en een flinke tas aan uw rechterarm. Ik schat u wat ouder dan ik, u had grijs of blond kort haar met een zonnebril in het haar gestoken. U bekeek belangstellend het kleurige Noro-sjaaltje waar ik gisteren over blogde, ja die met die zijde. Had u dat ook gelezen en was uw belangstelling gewekt? Vond u ook dat ik mijn best erop had gedaan? Mocht u dat gisteren gelezen hebben, dan leest u dit stukje waarschijnlijk ook!
Ik had het sjaaltje net een aan aardige klant laten zien die dit patroon voor een bolletje Unicat wilde gebruiken, Toen ik me omdraaide pakte u rustig het sjaaltje, probeerde nog even of het rond uw hals paste (of om te proberen of het zacht was, ja he?). Toen vouwde u op het gemakje het sjaaltje op en liet het pardoes in de tas aan uw arm glijden. Vervolgens nam u ook nog een bolletje garen mee dat op de tafel lag. U bukte en probeerde daar ook nog wat uit, maar misschien vond u toch dat ik toen te dichtbij stond, of nam u toen gelijk een heel pak wol mee want het bukken duurde best lang. U draalde wat, keek belangstellend om u heen en blijkbaar vond u het erg prettig bij ons want u bleef maar glimlachen.
Vervolgens ging u naar de Unicat-hoek en graaide u ook nog wat mee. Wat moet die tas goed gevuld zijn! Waarschijnlijk heeft u zelfs nog gehoord dat ik me afvroeg waar dat sjaalje was gebleven. Wat fijn dat u ons mee liet genieten van uw techniek want het staat erg duidelijk op onze camera-beelden. U bent gelukkig vol in beeld, heel herkenbaar. Omdat u zo vaardig bent in het stiekem meenemen van artikelen geven wij u de kans om deze aan ons terug te geven. Dat mag ook best stiekem hoor, aan de deurkruk hangen vinden wij ook goed. U kent het adres inmiddels...
We beraden ons bij geen reactie zeker op verdere stappen.
Ali en Jeanet